Cholecalciferol – ogrom witaminy D3, jej właściwości i źródła

Cholecalciferol – ogrom witaminy D3, jej właściwości i źródła

Witamina D3, znana również jako cholecalciferol, jest jedną z dwóch kluczowych postaci witaminy D, którą coraz częściej określa się mianem prohormonu. W przeciwieństwie do jej syntetycznej wersji, czyli witaminy D2, którą można spotkać jako dodatek do pewnych gatunków żywności, cholecalciferol wytwarzany jest naturalnie w skórze człowieka pod wpływem promieniowania słonecznego. Ponadto, witaminę D3 można odszukać w pożywieniu pochodzenia zwierzęcego.

Mimo iż o istnieniu i potencjale witaminy D wiadomo już od wieków (od XVII wieku), to jednak dopiero w latach trzydziestych XX wieku udało się dostatecznie zgłębić tajemnice tej niepowtarzalnej substancji i wyodrębnić jej różne formy. W 1936 roku badacze zidentyfikowali strukturę chemiczną cholecalciferolu i odkryli proces jego formowania w skórze ludzkiej. Co ciekawe, współczesna nauka coraz częściej podważa klasyfikację cholecalciferolu jako witaminy, ponieważ nasze ciało ma zdolność do samodzielnego jej wytwarzania. Niemniej, na arenie międzynarodowej nadal jest uznawana jako witamina D3, a jednostką do jej mierzenia jest IU, co odpowiada 25 nanogramom.

Kwestią wartościową jest rozróżnienie pomiędzy witaminą D3 a D2. Na poziomie ich chemicznej budowy obie te formy wykazują wielkie podobieństwo, różnią się jedynie bocznym łańcuchem atomów. To pokrewieństwo jest widoczne także w ich działaniu – jak sugerują naukowcy, proces metabolizmu i wykorzystania obu związków przez organizm człowieka jest taki sam. Niemniej jednak, istnieją pewne subtelne różnice. Badania pacjentów zażywających suplementy pokazały, że witamina D3 przyjęta w większych dawkach jest znacznie skuteczniejsza niż D2, prowadząc do wyższego poziomu serum 25-hydroksywitaminy D w krwi. Mówiąc prostym językiem, spożywanie tabletek z cholecalciferolem sprzyja lepszemu magazynowaniu witaminy D w strukturach kręgosłupa, dzięki czemu jest ona łatwiej dostępna dla komórek naszego ciała. Witamina D3 wykazuje też dłuższy okres aktywności niż D2.

Niemniej jednak, należy być świadomym potencjalnych zagrożeń. Witamina D w ogólności może mieć toksyczne efekty dla organizmu i jej forma D2 stanowi mniejsze ryzyko dla zdrowia niż D3. To jednak nie powinno zaskakiwać – substancje o silniejszym działaniu wymagają większej ostrożności!